برآورد آبدهی حوضه آبریز مرغاب با استفاده از روابط ریاضی بین بارش و پارامترهای فیزیوگرافی حوضه

آب به عنوان مهمترین عامل در برنامه ریزی مدیریت صحیح بهره وری از اراضی مطرح می باشد. دراین مورد، کمیت آب، مقادیر حد، رژیم جریان و مقدار آب در دوره بازگشتهای مختلف مورد مطالعه قرار می گیرند. مطالعات هیدرولوژی به طور عمده متکی به داده های موجود در منطقه طرح و یا اطراف آن بوده و در موارد مورد نیاز، استفاده از روابط تجربی این امکان را فراهم می سازد تا بر اساس بعضی داده های اقلیمی، براوردی از میزان آب درحوزه های فاقد آمار به عمل آید. با استفاده از نتایج تحلیل ابدهی رودخانه های دارای امار مشاهده ای و در نظر گرفتن پارامترهای هواشناسی وفیزیوگرافی حوضه ها سعی گردید یک رابطه ریاضی مناسب بین آبدهی وپارامترهای مذکور تعیین گردد. از بین مدلهای مختلفی که با روش سعی و خطا مورد بررسی قرا رگرفت، مدل ریاضی Q=// (A//1)* (P//2)*(H//3) برای برآورد حجم جریانهای سطحی خروجی از زیر حوضه های واقع در منطقه مطالعاتی انتخاب و ضرایب آن با استفاده از داده های 10 ایستگاه هیدرومتری که شامل ایستگاه پل منجنیق بر روی رودخانه ابوالعباس ، ایستگاه ماشین بر روی رودخانه زرد، ایستگاه تنگ دولاب بر روی رودخانه شور اندیکا، ایستگاه بتوند بر روی رودخانه های شور و بتوند، ایستگاه دشت بزرگ بر روی رودخانه شور، ایستگاه جلوگیر بر روی رودخانه مرغاب، ایستگاه چم کوره بر روی رودخانه آل خورشید، ایستگاه باغملک بر روی رودخانه آب گلال و ایستگاه چم عبدعلی بر روی رودخانه تلخ کالیبره گردیده است و معادله بصورت Q= -18.934 (A1.101) * (P2.762)* (H0.0819) بدست امد. بدین صورت که با استفاده از مدل ریاضی رواناب سالانه یک تخمین اولیه از حجم جریان سطحی در خروجی زیر حوضه ها بعمل آمد، سپس با استفاده از برآورد اولیه حجم جریان سطحی اقدام به محاسبه مدول آبدهی و ضریب جریان متناظر با برآورد اولیه گردید. سپس مطابق الگوی توزیع زمانی آبدهی ماهانه ایستگاه مرغاب جلوگیر آبدهی ماهانه و فصلی زیر خوضه های حوضه قلاسوره محاسبه گردید. نتایج نشان داد که براورد مناسبی از دبی در زیر حوضه های منطقه مطالعاتی که فاقد امار بود بدست آمد.

کلیدواژه ها:

آبدهی ، روابط ریاضی ، حوضه مرغاب ، بارش ، فیزیوگرافی