باران اسیدی و اثرات آن بر رشد و نمو گیاهان

غالبا آب باران ، به علت انحلال جزئی CO2 هوا در آن، اندکی اسیدی است اما مفهوم باران اسیدی به نوع خاصی از باران اتلاق میشود که به علت انحلال الودگی های موجود د رجو، از جمله اکسیدهای گوگرد و ازت، در آن اسیدیته بالاتری دارد و می تواند بر گیاهان، حیوانات و در مجموع بر اکوسیستم ، اثرات نامطلوبی داشته باشد. از این رو آن را یکی از اشکال ثانویه آلودگی جو بهحساب می آورند که غالبا بر اثر یکسری واکنش های شیمیایی بین آلاینده های موجود درجو و رطوبت هوا شکل می گیرد. در واقع باران اسیدی، فرایندی استکه به پاکیزگی جو کمک می کندولی موجب آلودگی زمین نمیشود. الاینده های اولیه ای که در تشکیل باران اسیدی نقش دارند ممکن است منشاء طبیعی داشته باشند و یا بر اثر مصرف سوخت های فسیلی وارد جو شده باشند. منشاء آلاینده های طبیعی مورد باران اسیدی غالبا گازهای متصاعد شده ازاتش فشان ها و یا اتش سوزی جنگل ها است که همواره وجود داشته و طبیعت به نوعی تعادل بین انها دست یافته اند. اما انچه باعث بحرانی شدن مسئله باران های اسیدی در سطح جهانی شده است وجود الاینده هایی است که بر اثر فعالیت های بشر ومصرف انواع سوخت های فسیلی به سرعت وارد جو میشود، باران های اسیدی از انجا که یک نوع مظهر آلودگی جوی در شکل مایع هستند، به دلیل قدرت حلالیت نسبتا بالای آب، غالبا می توانند اثرات بسیار مخربی بر محیط داشته باشند. باران اسیدی به صورت مستقیم یا غیر مستقیم بسیاری از فرایندهای حیاتی گیاه را تحت تاثیر قرار میدهد و در بسیاری از نقاط جهان خسارات جبران ناپذیری بر محیط زیست وارد کرده است. تاکنون قوانین زیادی برای کنترل الودگی های جوی به تصویب رسیده اما همچنان باران اسیدی به عنوان یک معضل زیست محیطی در برخی از نقاط جهان وجود دارد.