بررسی تغییرات کمی و کیفی آبهای موجود در محدوده رامهرمز

استان خوزستان با مساحتی حدود 64236 کیلومتر مربع بین 47 درجه و 41 دقیقه تا 50 درجه و 39 دقیقه طول شرقی و 29 درجه و 58 دقیقه تا 33 درجه و 4 دقیقه عرض شمالی در جنوب غرب ایران قرار دارد. آب و هوای آن بجز در برخی از مناطق کوهستانی (شمالی و شرقی) دارای اقلیم خشک و نیم خشک می باشد. در طی سالیان اخیر در کشورهای صنعتی، بیشترین تأکید در مطالعات آبهای زیرزمینی به جای مسایل اکتشاف منابع جدید آب بر روی کیفیت آب های زیرزمینی صورت گرفته است. با این حال، در کشورهای در حال توسعه هنوز مبحث مطالعات کیفی آب زیرزمینی و به ویژه مطالعات آلودگی، به دلایلی همچون هزینه بر بودن مطالعات و وجود پیچیدگیهای علمی در این گونه تحقیفقات به طور جدی مورد پیگیری قرار نگرفته است. در بسیاری از نقاط کشور آب زیرزمینی به مقدار کافی وجود دارد ولی وجود کیفیت نامطلوب، استفاده از آنها را غیر ممکن ساخته است. همچنین در بسیاری مناطق دیگر به علل طبیعی و مصنوعی کیفیت آب در معرض نامطلوب شدن قرار گرفته است. منظور از جنبه کیفی آب زیرزمینی غلظت عناصر و یونهای مختلف موجود در آب میباشد. آب زیرزمینی عمدتا برای اهداف شرب، کشاورزی و صنعت مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین معیارهای کیفی به مورد استفاده بودن آب برای یک مقصود معین بستگی دارند و استانداردهای کیفی استفاده از آب ها را برای موارد استفاده مختلف جهت اجتناب از اثرات زیان آور محدود مینماید. در این تحقیق کیفیت آب زیرزمینی و سطحی منطقه رامهرمز بر اساس نتایج حاصل از بررسی های اکتشافی(لوگ چاهها، پروفیل های موجود و ...) را نشان داده، همچنین از نظر شرب، کشاورزی و صنعتی مورد ارزیابی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

بررسی ، کمی و کیفی ، رامهرمز