بررسی تغییرات عدد فرود در پایداری سنگدانه ها‏ی اطراف تکیه گاه پل بادیواره عمودی پخ شده در خم رودخانه

یکی از عمده ترین دلایل تخریب پل ها وقوع آبشستگی در اطراف تکیه گاه پل در مسیرهای قوسی می باشد. قوس رودخانه به خاطر داشتن الگوی خاص جریان بنام جریان حلزونی دا رای فرسایش شدیدتری نسبت به مسیر مستقیم می باشد یکی از روشهای کنترل آبشستگی در اطراف تکیه گاه پل استفاده از سنگ چین است. هدف از این تحقیق بررسی پایداری سنگ چین در اطراف تکیه گاه پل با دیواره پخ شده در موقعیت 70 ‏درجه درقوس 180 ‏درجه رودخانه می باشد. در این مطالعه به منظور بررسی پایداری سنگ چین در اطراف تکیه گاه پل در یک فلوم آزمایشگاهی با قوس 180 ‏درجه (Uشکل) با مقطع مستطیلی به عرض 0/6 ‏متر ، ارتفاع 0/4 ‏متر با انحنای نسبی قوس R/B=4/7 وشعاع مرکزی R= 2/8 ‏متر با قراردادن یک تکیه گاه پل با دیواره عمودی بالدار 45 ‏درجه با نوک دیواره پخ شده ازجنس پلکسی کلاس به همراه سنگ چین در اطراف آن آزمایش ها یی انجام شد .کلیه آزمایش ها در یک چگالی ثابت با چهار قطر متفاوت درچهار دبی در حالت آب زلال مورد بررسی قرار گرفت؛ در هرآزمایش عمق جریان در شرایط آستانه حرکت و شکست اندازه گیری وسپس با استفاده از داده های به دست آمده نمود رهایی ترسیم گردید. نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد با افزایش عدد فرود عدد پایداری کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

قوس180 درجه ، آبشکستگی ، پایداری سنگ چین ، عدد فرود ، تکیه گاه