اثر برهمکنش تنشهای آبی و شوری روی عملکرد گوجه گیلاسی تحت کشت گلخانهای

خشکسالی های سالهای اخیر و پراکنش نامناسب زمانی و مکانی بارندگی کشور، آب را به عامل اثرگذار در عرصه کشاورزی پایدار تبدیل کرده است. از این رو فراهم کردن شرایط مناسبتر برای کشاورزی در محیط کنترل شده یکی از راهکارهای استفاده صحیح و منطقی از منابع آب محدود است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر همزمان 3 سطح دور آبیاری (I) با دورهای 2، 4 و 6 روز یک بار و 4 سطح شوری آب آبیاری ( J) با شوریهای 0/68 ، 2/9، و 6/5 دسیزیمنس بر متر (ds/m) بر عملکرد گوجهفرنگی گیلاسی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی ( RCBD) در 12 تیمار و 4 تکرار به نامهای J1I ، 2J1I ، 3J1I ، 4J1I ، 1J2I ، 2J2I ، 3J2I 4J2I ، 1J3I ، 2J3I ، 3J3I و 4J3I درقالب کشت گلخانهای خاکی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در منطقه باجگاه فارس انجام شد. به موجب نتایج این تحقیق، بیشترین و کمترین مقدار عملکرد گوجه گیلاسی به ترتیب در تیمارهای 1J2I و 4J1I به میزان 64100 و 15657 کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین تغییراتدر بین سطوح آبیاری بر روی عملکرد و نیز بیشترین مقدار عملکرد متعلق به دور آبیاری 4 روز یک بار است، اگرچهاز نظر مقدار عملکرد تفاوت فاحشی بین سطوح 1I تا 4I وجود ندارد با این حال کمترین مقدار عملکرد در دور آبیاری2 روز یک بار دیده شد. بدون در نظر گرفتن اثر دور آبیاری، تمامی سطوح شوری بر عملکرد تأثیر معنیدار داشتهاست. برهمکنش بین تیمارهای اعمال شده )شوری و دور آبیاری( در تمامی سطوح مختلف تیمارها دارای تفاوت وتأثیر معنیدار بر عملکرد گوجه گیلاسی بود.

کلیدواژه ها:

دور آبیاری ، شوری آب آبیاری ، عملکرد ، کشاورزی پایدار ، گوجه گیلاسی ، محیط کنترل شده