ارزیابی روش های برآورد ضریب تشتک تبخیر مطالعه موردی: ایستگاه سینوپتیک یزد

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 481

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ABYARI15_004

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1398

چکیده مقاله:

تعیین و تامین دقیق مقدار آبی که برای تبخیر- تعرق مصرف می شود از عوامل تعیین کننده برای برنامه ریزی و رسیدن به عملکرد محصول بیشتر است. روشهای مختلفی در تعیین ضریب تشتک تبخیر با استفاده از داده های سرعت باد، رطوبت نسبی و طول پوشش گیاهی وجود دارد. در این تحقیق روشهای دورنبوس وپروئیت، کوئنکا، اشنایدر، فائو 56 و عبدالواحد و اشنایدر مورد استفاده قرار گرفت و ضریب تشتک تبخیر محاسبه گردید و با مقادیر ضریب تشتک تبخیر محاسبه شده با روش پنمن مانتیث به عنوان روش مرجع مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای محاسبه تبخیر و تعرق سالانه روشهای تجربی برآورد ضریب تشتک تبخیر با مقادیر واقعی اختلاف دارند. به طور کلی روش های ذکر شده مقدار این ضریب را به خوبی پیش-بینی نمی کنند و ضریب همبستگی آنها کمتر از 0/3 می باشد. در حالیکه مقدار تبخیر و تعرق سالانه حاصل شده از ضریب تشتک تبخیر در ایستگاه هواشناسی همبستگی بهتری با داده های تبخیر و تعرق روش مرجع نشان داد و به طور متوسط 0/56 برآورد گردید . همچنین نتایج نشان داد مقدار ضریب تشتک تبخیر به سه روش کوئنکا، اشنایدر و فائو 56 نزدیک به هم و حدود 0/65 بدست آمد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت روشهای تجربی برآورد ضریب تشتک در همه مناطق با اقلیم و شرایط آب و هوائی متفاوت مناسب نیستند و باید برای هر منطقه کالیبره شوند.

کلیدواژه ها:

ضریب تشتک تبخیر ، تبخیر و تعرق مرجع ، تشتک تبخیر کلاس A

نویسندگان

سمیه سلطانی گردفرامرزی

استادیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان،

سیدمحمدحسین اهل السادات

دانشجوی کارشناسی گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان