بررسی رابطه خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی در حوزه آبخیز الشتر

خشکسالی از جمله بلایای طبیعی است که به شدت تحت تاثیر نوسانات اقلیمی است و مجموعه ای از مشکلات پیچیده را در بخش های مختلف ایجاد میکند. هدف ازاین پژوهش ، بررسی رابطه خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی در حوزه آبخیز الشتر میباشد. بدین منظور، از دادههای موجود در ایستگاه هیدرومتری سراب صید علی واقع در خروجی آبخیز رودخانه الشتر از سال 1375 تا 1395 استفاده گردید. دو شاخص بارش (SPI) و شاخص خشکسالی جریان رودخانهای (SDI) به ترتیب جهت ارزیابی خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی انتخاب و سپس مقادیر شاخص در گامهای زمانی 3، 6، 9 و 12 ماهه محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین مقدار خشکسالی هواشناسی رخ داده در حوزه آبخیز برای همه ی گامهای زمانی در سال 1394 و کمترین مقدار خشکسالی رخ داده در سال 1377 رخ داده است. همچنین بیشترین مقدار خشکسالی هیدرولوژیکی در همهی گام های زمانی در سال 1394 و کمترین مقدار خشکسالی رخ داده در گامهای زمانی 3 و 6 در سال 1380 و گام های زمانی 9 و 12 در سال 1378 به وقوع پیوسته است. علاوخ بر آن نتایج آماری نشان داد که بیشترین همبستگی خشکسالی SPI و SDI در گامهای زمانی 6، 9 و 12 ماهه بوده و ضریب همبستگی 9 و 12 ماهه در سطح 99 درصد و 6 ماهه در سطح 95 درصد معنا دار میباشد. همچنین در گام زمانی 3 ماهه همبستگی معنیداری مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، SPI ، SDI ، جریان رودخانه ای ، الشتر