شبیه سازی عددی به منظور تجزیه و تحلیل تاثیرضریب نفوذپذیری ذاتی آبخوان جهت کنترل بالاآمدگی مخروطی آب شورزیرچااه های پمپاژ

استخراج مداوم آب شیرین زیر زمینى براى فعالیت هاى بشرى در بسیارى مناطق نظیر سواحل: جزایر و بیابان ها: حرکت به سمت بالاى آب شور ودر نتیجه کاهش کیفیت آب را تسریع میکند. در این مقاله: پدیده بالا آمدگى مخروطى آب شهر زیر دو چاه پمپاژ ساحلى جهت تجزیه و تحلیل تأثیر تداخل بین چاه ها بر این پدیده توسط مدل ریاضى- عددى حجم محدود در قسمتى از آبخوان غربى زیر حوضه تالار شبیه سازى شده است. بدین منظور یک تقریب عددی براى تعیین وضعیت سطح آزاد آب و سطح مشترک بین آب شور و شیرین در فضاى محاسباتى توسط ترکیبى از روشهاى مرکزیت سلول و نقطه گره اى حجم محدود به صورت ضمنى توسعه داده شده است. الگوریتم پیشنهادى بر اساس معادلات جریان آب زیر زمینى وانتقال محلول وابسته به چگالی و لزجت در حالت دو بعدی پایه گذارى شده است. نتایج حاصل نشان میدهد که بر اثر تداخل مخروط افت اطراف چاه ها با یکدیگر هنگام بهره برداری همزمان از چاه هاى همجوار، میزان آبدهى هرچاه کاهش یافته و در طولانى مدت افت دائمى و ماندگار در آبخوان ایجاد مى گردد. همچنین با بررسى ضریب نفود پذیری ذاتى آبخوان مشخص مى شود که این پارامتر بر روى سرعت هاى واقعى جریان در جهات مختلف در محیط متخلخل تأثیر می گذارد. این موضوع نشان مى دهد که انتخاب محل مناسب حفر چاه ها با توجه به این پارامتر میتواند امکان کنترل بار آلودگی ناشی از پدیده بالا آمدگى در راستاى سازگاری با کم آبى و مدیریت تأمین آب از منابع آب هاى شیرین زیر زمینى در سواحل را فراهم آورد

کلیدواژه ها:

بالاآمدگی ، آب شور ، ضریب نفوذپذیری ذاتی ، حجم محدود ، زیرحوضه تالار