ارزیابی فنی هیدرولیکی شبکه های توزیع و انتقال آب با استفاده از روش بهینه یابی الگوریتم ژنتیک

طراحى شبکه هاى ابرسانی یکى از عوامل حیاتى جهت تامین آب در یک منطقه است که خود شامل محاسبه پارامتر هایی شامل جمعیت ،مقادیر مصرف آب و حجم کلى منبع مى شود. افزایش اطمینان مدیرى تامین نیاز و فشار در گره هاى مصرف همواره از مهمترین اهداف طراحان و محققان شبکه هاى توزیع آب بوده است و از آنجا که طراحى حساب شده و بهینه مى تواند تأثیر بسزایى در کاهش هزینه هاى چنین طرحهاى عظیمى را بدنبال دارد، طراحان همواره به دنبال یافتن روشی که ضمن تامین ضوابط و معیار هاى فنى طرح کمترین هزینه را دربر داشته باشدهستند. دراین مقاله ضمن طراحى و شبیه سازى یک شبکه انتقال واقعى به بهینه یابی قطر لوله هاى آن که مهمترین پارامتر درتعیین هزینه هاى آن هستند با استفاده از الگوریتم ژنتیک پرداخته شده ا ست سپس نتایج قبل و بعد از بهینه یابی مقایسه هیدرولیکى شده اند نتایج بهینه یابی با الگوریتم ژنتیک نشان میدهد که با بهینه شدن قطر لوله ها شبکه ازنظر هیدرولیکى وضعیت مناسب ترى دارد

کلیدواژه ها:

شبکه های آبرسانی ، بهینه یابی ، ارزیابی هیدرولیکی ، الگوریتم ژنتیک