مروری بر کاربرد 1- ام سی پی ( 1- متیل سیکلوپروپان) بر فیزیولوژی پس از برداشت میوه ها

توت فرنگی میوه جای است نافرازگرا، علاوه بر عطر و طعم مطلوب، به لحاظ دارا بودن مقادیر قابل توجهی آنتی اکسیدان، ویتامین ها از جمله ویتامین C ، الاجیک اسید (Ellagic acid)، متابولیت های ثانویه، از ارزش غذایی بالایی برخوردار است و یکی از محصولات مهم باغبانی محسوب می شود. از محدودیت های مهم تولید توت فرنگی، شدت تنفس آن در مقایسه با سایر میوه ها بسیار بالاتر بوده، پایین بودن عمر انباری، فسادپذیری و ضایعات قابل توجه پس از برداشت این محصول میج باشد. میوه ی توت فرنگی دارای عمر پس از برداشت کوتاهی است که می تواند به دلیل فعالیت متابولیکی بالا و حساسیت به بیماری های قارچی باشد. علاوه بر آن به دلیل پوشش نازک سطح میوه و گوشت نرم آن در مقابل آسیب های مکانیکی بسیار حساس است. از آنجا که تماس میوه با اتیلن و پیری از دلایل مهم افزایش ضایعات پس از برداشت میوه هاست، بنابراین مواد ضد اتیلنی مانند -1 متیل سیکلوپروپان می توانند عمر نگهداری محصول توت فرنگی را افزایش دهد. از آنجا که این میوه به صورت تازه خوری مصرف می شود، هدف از این پژوهش بررسی و مطالعه استفاده از روش های سالم و طبیعی برای افزایش عمر انباری توت فرنگی است. نتایج نشان می دهند که1-MCP تاثیر مثبتی بر خصوصیات ظاهری و فیزیکوشیمیایی میوه ی توت فرنگی گذاشته است.

کلیدواژه ها:

متیل سیکلوپروپان ، توت فرنگی و افزایش عمر پس از برداشت.