بررسی نقش تعدیل گر خودکارآمدی شغلی بر رابطه میان مدیریت استعداد و عملکرد کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی

هدف این پژوهش بررسی نقش تعدیلگر خودکارآمدی شغلی در رابطه بین مدیریت استعداد ها و تمایل بهعملکرد فردی در بین کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی است، تا از این رهیافت جایگاه مباحث رفتاری درحوزه عملکرد فردی تبیین گردد. در بخش جمع آوری کمی اطلاعات از پرسشنامه که در ضمیمه وجود دارداستفاده شده است، بر اساس بررسی های انجام شده و انجام آزمون ضریب همبستگی پیرسون تمامی متغییرها به صورت دو به دو با یکدیگر دارای روابط مستقیم و معناداری هستند و بیشترین اثرات روی متغییرعملکرد کارکنان می باشد و تاثیر متغییر ها بر روی همدیگر اثری روی فرضیه اصلی نداردو تمام فرضیه هایتحقیق تایید شده اند و همچنین اثر مستقیم و غیر مستقیم فاکتور های مورد بررسی اعم از خودکارآمدیشغلی و مدیریت استعداد و عملکرد کارکنان بر روی یکدیگر و همچنین خودکارآمدی به تنهایی بر رابطه بینمدیریت استعداد و عملکرد کارکنان طبق مدل استنباطی پژوهش احراز شده است.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، تعدیل گر ، مدیریت استعداد ، عملکرد کارکنان