خودانگیختگی پرورش جسم وروح ومحیط زیست پایداردرمدارس جم (جامع محیط زیستی)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 386

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACCMCONF01_096

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397

چکیده مقاله:

مسیولان سازمان حفاظت محیط زیست با وزارت آموزش و پرورش برای تاسیس مدارس جامع زیست محیطی به توافق رسیده اند تا نخستین گام ها را برای توجه بیشتر به محیطزیست در فضای آموزشی کشوربردارند.چراکه درشرایط موجود مدارس کشور آن طور که باید و شاید به مسایل زیست محیطی نمی پردازند. مدارس جم (مدرسه طبیعت) می تواند یکی از اساسی ترین تغییرهای بنیادی و ایجاد دستاوردهای پایه ای پرورشی وآموزشی جامعه بشری با نهادینگی در فرهنگ و استمرار آن در مواجهه ی خردمندانه، ریشهای و فارغ از شعار در روند موجودشتابان تخریب محیط زیست باشد. مدرسه طبیعت قلمرویی است برای کودکان؛ فضایی که در آن امکان تعامل آزادانه، کنجکاوانه و سرخوشانه با طبیعت برای کودکان فراهم و تجربههای کودکانه در این فضا، تعامل آزادانه و ملموس با همه ی عناصر طبیعت از جمله آب، خاک، سنگ، چوب، گیاه و حیوان را در برمیگیرد؛ تعاملی باز و آزاد، تک نفره یا جمعی و بر اساس انگیزشهای درونی خود کودک. رشد متعادل استعدادهای حسی، حرکتی، عاطفی و شناختی، هم چنین سازگاری و مهارتهای اجتماعی کودک در گرو این تعامل خود انگیخته و آزادانه است، به علاوه عشق به طبیعت و سرزمین و حساسیت به محیط زیست در بزرگسالی نیز به این تجربه کودکانه عمیقا وابسته است . هدف در این پروژه یافتن کالبدی جدید برای اصلاح فرایند آموزش و پرورش جهت توجه بیش تر دانش آموزان به محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن می باشد وتاثیراتی که نتیجه این امر منجر به نهادینگی و فرهنگ سازی تعامل با محیط زیست و عواملی که باعث ارتقا فرهنگ زیستگرایی در جامعه خواهد گردید. فرایندی که جهت گیری آن به سوی رشد مسیولیت پذیری، کار پربار و تداوم در امر آموزش خواهد بود.

نویسندگان

علی اکبر فرزانه

دانشجوکارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

وحید احمدی

استادیار گروه معماری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران