نقش عوامل محیطی در شکل گیری قرارگاه های رفتاری

قرارگاه رفتاری به معنای الگوی رفتاری پایدار در مکان، حاصل تعامل محیط و انسان در دوره زمانی متناوب میباشد. انسان موجودی جدا از پیرامون خود نیست و در هر لحظه با آن ارتباط دارد. در این میان ویژگیهای محیط بر الگوهای رفتاری تاثیر بسزایی دارد. قرارگاه رفتاری که در بستر روانشناسی اکولوژیک و در پی پژوهشهای بارکر و همکارانش معرفی شد، در حوزه روانشناسی اکولوژیک، در پی تشریح ارتباطات رفتار و محیط در قالب زمان و مکان مشخص است. ولی با توجه به این که که یک قرارگاه رفتاری در رسیدن یک فرد به رضایتمندی نتیجه دارد، میتوان با نتیجه گیری از تحلیل قرارگاه رفتاری موجود برای ارتقاء دادن اصول راهنما و دانش طراحی طراحان، به طراحی فضاهای جدید بهره برد. با شرط پذیرش اینکه میان قرارگاه رفتاری و ویژگیهای محیط یک رابطه دیالکتیکی وجود دارد، برای دست یافتن به قرارگاههای رفتاری پویا و سرزنده در فضاها باید ویژگیهای کالبدی محیط را بهبود بخشید.در این مقاله سعی بر بررسی میزان تاثیر قرارگاه رفتاری در رضایت فرد از فضا را داریم، که طی آن به تعریف مفهوم قرارگاه رفتاری، مولفههای تاثیرگذار بر رضایتمندی فرد از محیط و میزان تاثیر قرارگاه رفتاری بر رضایتمندی فرد از محیط میپردازیم.

کلیدواژه ها:

قرارگاه رفتاری ، الگوی رفتاری پایدار ، روانشناسی اکولوژیک