تلفیق تکنولوژی و متریال مدرن با سازه های سنتی ایرانی راهکاری در جهت کاهش مصرف انرژی و دستیابی به معماری پایدار

سازه های سنتی ایرانی را میتوان تبلور معماری پایدار برشمارد. در تمام اقلیم های کشور میتوان این پایداری را مشاهده کرد که بصورت معمارانه، خلاقانه و با مصالح بومی به بهترین نحو با محیط زیست پیرامون خود تلفیق شده و کمترین استفاده از سوختهای فسیلی را دارند.رشد جمعیت و هزینه های ساخت و ساز از دلایل مهم محدود شدن ساخت و سازهای سنتی ایرانی میباشد . آیروژلها به سبب کارایی که دارن درفناوری های مدرن به عنوان عایق میتوانند نقش اساسی داشته باشند و در کنار عایق بودن به عنوان شیشه در پنجره سازه های مدرن استفاده شود. امروزه شهرهایی پایدار محسوب میشوند که متناسب با اقلیم و معماری سنتی آن منطقه طراحی شود.شهرک های جدید احداث شده میتوانند بهترین راه شهرسازی پایدار باشند که کمترین مصرف انرژی را خواهند داشت . از این رو در پژوهش پیش رو با برسی ، تحلیل و شناسایی سازه های برتر سنتی کشور در جهت نیل به کاهش استفاده از سوختهای فسیلی برای تامین انرژی انواع کاربری های موجود در کشور خواهیم پرداخت و همچنین با تلفیق تکنولوژی های مدرن در ساخت و ساز با معماری ایرانی ، به خلق فضاهای مدرن – سنتی بپردازیم تا بدینوسیله در مصرف انرژی های تجدید ناپذیر صرفه جویی و سازهای مقاوم در برابر زلزله و همچنین فرم هایی متناسب با فرهنگ و معماری ایرانی ، پیشنهاد و سپس با نظر متخصصان مربوطه طراحی کنیم.

کلیدواژه ها:

سازه های سنتی ایران ، طراحی پایدار ، تکنولوژی در ساخت و ساز. فناوری آیروژل