تاثیر عوامل اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی بر شکل گیری و رشد سکونت گاه های غیررسمی (نمونه موردی: شهر کرمانشاه)

افزایش سریع شهرنشینی بدون همراهی رشد و توسعه شاخص های اجتماعی و اقتصادی لازمه شهرنشینی پایدار، واقعیت دنیای امروز است. سرعت رشد شهرنشینی در کشورهای درحال توسعه همانند کشور ایران، بیشتر از کشورهای توسعه یافته است. این رشد شتابان، مسایل و معضلات بسیاری برای این شهرها به دنبال داشته است. در این میان شکل گیری محله های فقیرنشین، فرودست و سکونتگاه های غیررسمی به عنوان آینه تمام نمای مسایل شهری رخساره نموده است. از این رو می بینیم که حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی مسالهای گذرا و با ابعاد محدود نبوده و توافقی بر بقای بازتولید و بسط آن وجود دارد که حاکی از عدم کفایت راه حلها و سیاستهای متداول شهری است و رهیافت ها و اقدامات نوینی را میطلبد. در کشور ما نیز جریان سریع شهرنشینی، طی چند دهه اخیر اسکان غیررسمی را به دنبال داشته و این پدیده در حال رشد، مشکلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، کالبدی و زیست محیطی فراوانی را در اغلب شهرها به ویژه شهرهای بزرگ ایران به وجود آورده است. تحقیق حاضر در صدد آن است که با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و همچنین روش پیمایشی و تحلیل آماری تاثیر عوامل اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی بر شکل گیری و رشد سکونت گاه های غیررسمی مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. نتایج تحقیق نشان می دهد که که همبستگی قوی و رابطه معناداری بین عوامل اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی بر شکل گیری و رشد سکونت گاه های غیررسمی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سکونت گاه های غیر رسمی ، عوامل اجتماعی ، عوامل اقتصادی ، عوامل مدیریتی ، شهر کرمانشاه