استفاده از روش مدلینگ فازی در بهینه سازی ترکیباتی

این مقاله یک الگوریتم فازی برای حل مسائل بهینه سازی ترکیباتی ارائه می دهد. قلب مدلسازی فازی در این روش یک میان گذاری فازی است که شامل تعیین دقت بوده و دو نوع اطلاعات متفاوت برای تعریف کردن یکسری زیر سیستم های تک ورودی – تک خروجی یک سیستم نامشخص به ما می دهد. ورودی بر اساس یک تکنیک از پیش تعیین شده حدس زده میشود. رفتار سیستم بصورتیک منحنی مطابق با ورودی مذکور بررسی و مشخص می شود. این منحنی ها از فیت کردن منحنی های فازی بر نفاط داده بدست می آیند. منحنی های رفتار به سه صورت ذخیره میشوند. اولی ژئومتریکال دومی و سومی از این شبکه عصبی به عنوان کد کننده تخمینی خطی استفاده میکند. همگرایی کد کننده تخمینی خطی، حوزه توابع عضویت را تعیین می کند. قوانین استنتاجی از مشاهده دقت رفتار تک ورودی، با استفاده از یک روش فازی استخراج می شود. قانون ترکیبی جدید بوده و رفتار سیستمهای تک ورودی – تک خروجی را ترکیب کرده تا مدل سیستم را بدست آورد. پیشنهاد ما نویز را به خوبی حذف می کند، ورودی های با اهمیت را تشخیص می دهد و سیستم های پیچیده تر غیر خطی را بایک سری قوانین خیلی ساده بیان می کند.

کلیدواژه ها:

مدل کردن فازی ، کدگذاری تخمین خطی ، شبکه عصبی