برآورد احتمال برخورد پیام با حلقه ها و زنجیره های خرابی: ارائه ملاکی جدید برای ارزیابی کارآیی مسیریابی های تطبیقی تحمل پذیر خطا در شبکه های توری

یکی از مسائل اساسی در پردازش های موازی، چگونگی انجام عمل مسیریابی به شکلی کارآمد در یک شبکه ای است که هر مولفه اش با احتمالی به خرابی دچار می شود. در چنین سیستم های الگویرتم های مسیریابی تطبیقی تحمل پذیر خطا غالبا با هدف استمرار عملیات آن در حضور یک یا چند خرابی با امکان تنزل مطبوع سیستم معرفی و پیشنهاد شده اند. بسیاری از الگوریتم های درگیر افزون فضای بافر و منطق کنترلی پیچیده به گره های مسیریابی هستند . اما افزودن مدارهای منطفی اضافی و بافرها سبب می شوند که گره ها در معرض خرابی قرار رگفته و اطمینان پذیری آن ها کمتر گردد. علاوه بر این، چنان چه شکل الگوهای خرابی محدود باشد، آن گاه بسیاری ازگره های سالم نیز قربانی خواهند شد. واضح است که چنین راه حلی مطلوب نیست و این خود به انگیزه ای در یافتن راه کارهایی برای استفاده کارآمدتر از گره های فعال منجر خواهد شد. یکی از چنین رهیافت ها برای کاهش تعداد گره های عملیاتی که بایدبه شکل غیر فعال در نظر گرفته شوند، بر پایه مفهوم حلقه های خرابی بنا نهاده شده است. هم چنین روش های به کار گرفته شده در سوئیچینگ های تحمل پذیر خطا و طرح مسیریابی مبتنی بر نرم افزار از مواردی هستند که برای پشتیبانی از مسیریابی منعطف تر حول و حضو الگوهای خرابی به کار گرفته شده اند. پیش از آن که چنین طرح هایی بتوانند به شکل موفقیت آمیزی در شبکه ها استفاد ه شوند، لازم است از عواملی که پتانسیل کارایی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهند در ک عمیقی داشته باشیم. در این مقاله، برای نخستین بار ، یک راه حل تحلیلی عام برای محاسبه احتمال مواجه شدن پیام ها با حلقه ها و زنجیره های خرابی در شبکه های توری با به کارگیری مسیریابی تطبیقی ارائه شده است. هم چنین، آزمون های شبیه سازی بسیاری برای انواع مختلف خرابی ها اجرا شده که نتایج برآمده از آن ها می تواند برای اعتبارسنجی مدل های ریاضی پیشنهادی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

تحمل پذیری خطا ، شبکه های میان ارتباطی ، شبکه توری ، حلقه خرابی ، زنجیره خرابی ، مسیریابی تطبیقی و ارزیابی کارایی