بررسی میزان آلودگی فلزات سنگین در آبزیان ایران به واسطه آلودگی منابع آب

یکی از مهمترین نیازهای بشر امروزی تامین منابع غذایی است. کیفیت غذای مصرفی ارتباط مستقیم با سطح آگاهی از مسائل بهداشتی و تغذیه ای و همچنین توان اقتصادی و عادات غذایی مردم آن کشوردارد. همچنین محدودیت منابع آبی کشور از یکسو و آلودگی این منابع توسط پسابهای کشاورزی، فعالیتهای صنعتی از سوی دیگر منجر به تجمع فلزات سنگین در بدن آبزیان میگردد. تجمع فلزات سنگین در آبزیانبه واسطه خطراتی که برای انسان ایجاد میکند بخش مهمی از آلودگی محیط زیست را شامل میشود. لذا در این تحقیق بر آن شدیم تا به مروری جامع بر میزان آلودگی فلزات سنگین در ماهی صید شده در درآبهای شمال و جنوب کشور بپردازیم. در این تحقیق میزان فلزاتی نظیر کروم، کادمیم، سرب و نیکل در آبزیانی نظیر ماهی کپور، شوریده، حلوا سفید، سرخو و زمین کن دم نواری مورد بررسی قرار گرفت. نتایجنشان داد که میزان سرب و نیکل در ماهیها بیشترین و کادمیم و کروم کمترین مقدار را در ماهیها دارند. نتایج این مقاله کمک خواهد کرد تا دید جامعی در مورد وضعیت آلودگی آبزیان در کشور بدست آید.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، ماهی ، جذب اتمی ، امنیت غذایی ، منابع آب