بررسی رابطه بین کمال گرایی مدیران و سبک مدیریت مشارکتی با نقش تعدیل گری رضایت شغلی مطالعه موردی: کارکنان شرکت توزیع نیروی برق خراسان شمالی

این مطالعه نقش تعدیل گر رضایت شغلی را در رابطه بین کمال گرایی مدیران و سبک مدیریت مشارکتی (مطالعه موردی: کارکنان شرکت توزیع نیروی برق خراسان شمالی) مورد بررسی قرار میدهد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، همه کارکنان شرکت توزیع نیروی برق استان خراسان شمالی در سال 1394 برابر با 1500 نفر میباشد و با توجه به جدول مورگان و کرجسی(306 (1990 نفر بعنوان حجم نمونه با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. جمع آوری دادههای این تحقیق با استفاده از سه پرسشنامه کمال گرایی چند بعدی تهران (بشارت، (1386، پرسشنامه مدیریت مشارکتی چوپانی((1389 و پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا صورت گرفته است. برای تجزیه تحلیل دادههای برای تجزیه و تحلیل دادهها در این پژوهش، با استفاده از نرم افزارspss شاخصهای توصیفی (میانگین و انحراف معیار) متغیرهای توصیفی تحقیق و ماتریس همبستگی آنها محاسبه شد، سپس بمنظور بررسی روابط علی بین متغیرها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد و برای آزمون مدل نظری تحقیق از نرم افزار SmartPLS استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین کمال گرایی خودمدار مدیران و کمال گرایی دیگرمدار مدیران و سبک مدیریت مشارکتی رابطه وجود دارد ولی بین کمال گرایی جامعه مدار مدیران و سبک مدیریت مشارکتی رابطه وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که رضایت شغلی رابطه بین کمال گرایی خودمدار مدیران و کمال گرایی دیگرمدار مدیران با سبک مدیریت مشارکتی را تعدیل نمیبخشد ولی رضایت شغلی رابطه بین کمال گرایی جامعه مدار مدیران و سبک مدیریت مشارکتی را تعدیل میبخشد.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، کمال گرایی مدیران ، مدیریت مشارکتی