اندیشه خارجی گری و نقش آن در قیام های خوارج عصر عباسی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 646
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ACHSCONF01_074
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
چکیده مقاله:
خوارج از جمله قدیمی ترین فرق در متن جامعه اسلامی بودند که ابتدا به عنوان یک حزب سیاسی در مقابل پیروان علی علیه السلام و حامیان معاویه قد علم کردند و بعدها در زمره فرق کلامی و اعتقادی در مقابل فرقه مرجیه با قضاوت در مورد مرتکب کبیره، بروز و نمود پیدا کردند. این فرقه را به دلیل شورش بر علیه علی علیه السلام و خروج بر او خوارج نامیدند و به لحاظ ادعای اینکه جان خود را به بهای بهشت فروخته اند شراه و به دلیل اینکه نتیجه حکمیت را نپذیرفته و شعار لاحکم الا لله سردادند محکمه نامیده شدند. همچنین به واسطه خروج از دین، لقب مارقین گرفتند. خوارج به جمود و خشک مغزی و تنگ نظری مذهبی مشهورند که به دلیل جدا انگاشتن تعقل از تدین و صرف تمسک به ظاهر احکام و جمود فکری، فجایع وحشتناکی را در میان امت اسلامی رقم زدند. این فرقه، در عصر امویان و سپس در دوره ای از عصر عباسی در نقاط مختلفی از جمله جزیره، عمان، ایران شورشهایی را برپا کردند که سرکوب شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا سلیمانی
دانشجوی دانشگاه مذاهب اسلامی تهران