مقایسه نظریه های یادگیری رفتارگرایی و گشتالت

در ابتدای این مقاله سعی شده است به بررسی دو مکتب کارکردگرایی و تداعی گرایی که هردو از زیر شاخه های رفتارگرایی به شمار می روند، پرداخته شود. پارادایم کارکردگرایی سعی دارد تا نظریه های خود را برپایه ی فرضیه ارتباط دوسویه محیط و ارگانیسم برای بقا شکل دهد. تداعی گرایان نیز به تداعی و ارتباط پاسخ و محرک ها تاکید دارند. از کارکردگرایان، به نظریات ثرندایک و اسکینر )شرطی سازی وسیله ای و شرطی سازی کنشگر( و از تداعی گرایان، به نظریه پاولف )شرطی شدن کلاسیک( اشاره شده است. در ادامه گوشه نظری به مکتب گشتات شده و پس از ذکر مقدماتی در این باره ، قوانین حاکم بر این دیدگاه و همچنین مقوله انتقال بر پایه گشتالت تشریح و تببین شده است؛ همچنین در انتها به بیان وجوه افتراق و اشتراک میان نظریات یادگیری ذکر شده و نقاط قوت نظریه گشتالت نسبت به نظریه های رفتار گرایی پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

رفتارگرایی ، کارکردگرایی ، تداعی گرایی ، گشتالت