روش شناسی انتقادی یا تاریخمندی روش: با تاکید بر رویکرد ریالیسم انتقادی مثال موردی: اقتصاد انتقادی

علم اقتصاد، خاصه در ایران، یا مبتنی بر تجربه های سطحی ملی است یا حاصل نظریه های دستوری سازمانهای بین المللی میباشد.از نگاه روششناختی، به دلیل اینکه، به صورت کنترل تجربی- ریاضی و غیرتاریخی صورتبندی میشوند، نتایج مصیبتباری را اعم از اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بر جامعه می گذارند. ادعای مقاله حاضر بر اینست که، توجه روش شناختی به ساختارها و سازوکارهای علی- تاریخی، در قالب ریالیسم انتقادی و ارایه یک تبیین لایه مند از محتویات صورت های ازلی تاریخی و تجربه های زیسته شده تاریخی، باعث شکل گیری نوعی هستی شناسی خواهد شد که این هستی شناسی تاریخی، به رغم نا- وجودی و ناگذرایی در لایه تجربی و انضمامی اقتصاد، گزاره های مربوط به آن را تصحیح و دستاوردهای آن را عملی مینماید. اقتصاد انتقادی، در تقابل با اقتصاد اثباتی و دستوری، نه از روش استقرایی استفاده میکند نه قیاسی، بلکه متکی بر نوعی دیالکتیک استعلایی میباشدکه نقطه عزیمت آن سطح تجربه انضمامی است. هدف از طرح روششناسی تاریخمند، ارایه الگویی روشمند، پایدار و زمینه محور برای گذار از روش کمی به روش کیفی میباشد که بر این اساس، علم اقتصاد را نمونه قرار دادیم تا هم روش را مورد نقادی قرار دهیم و هم بطور تلویحی، راهبردی برای خروج از اقتصاد محض و غیر تاریخی و ورود آن به اقتصاد مبتنی بر ارزشها و ماهیت تاریخی ارایه دهیم.

کلیدواژه ها:

ریالیسم انتقادی ، تاریخمندی ، دیالکتیک ، اقتصاد انتقادی