بررسی تطبیقی مفاهیم صلح ، عدالت و تساهل در اندیشه اسلام و غرب مطالعه موردی اسلام وجماعت گرایان

پژوهش حاضر به تبیین مفاهیم صلح ، عدالت وتساهل از منظر نظریه سیاسی می پردازد . مناسبات فلسفه اخلاق با فلسفه سیاسی همواره با مناقشات نظری همراه است . مباحث مطروحه در چنین مناقشاتی اساس آموزههای معرفتی یک نظریه سیاسی را شکل می دهند.در عصر حاضر با توجه به بحران های فرا روی جامعه بشری اندیشمندان این حوزه به واکاوی و باز تعریف مفاهیم سیاسی پرداختند. یکی از مهم ترین جریان های فکری معاصر جماعت گرایی است. آموزه هایی چون سیاست به مثابه فضیلت،تقدم خیربرحق ، احترام به تکثر فرهنگی و ارزشی جوامع، مبانی معرفتی جماعت گرایان را شکل می دهد. به نظر می رسد مبانی نظری جماعت گرایان با اسلام بتواند گفتمانی برمبنای تعامل ویافتن نقاط اشتراک داشته باشد. هدف این پژوهش گسترش چنین گفتمانی برای درک دیگری و به زیستنن فرد انسانی در عرصه نظر و عمل است . این پژوهش با روش توصیفی– تحلیلی و بر اساس هرمونتیک کوینتن اسکینر )متن – مولف محور( است. در این راستا باید بیان نمود ، باتوجه به تحولات دهه های اخیر در حوزه نظری و عملی متفکرین از روش های تحلیل تاریخی ، تحلیل گفتمان ، ساختار گرایی ، پدیدار شناسی و هرمونتیک برای تبیین مفاهیم استفاده نموده اند. روش هرمونتیک با توجه به کارآیی وسیع در فهم و تفسیر متون مورد توجه بسیاری از متفکران اسلامی به خصوص نواندیشان می باشد . نصر حامد ابوزید و محمد مجتهد شبستری ،فضل الرحمان و آرگون از جمله متفکران مسلمانی هستند که بر پایه دانش هرمونتیک مباحثی چون تاریخ مندی ، تفسیر وشرایط فهم متون دینی ، ذهنیت مفسر ، تجربه دینی ،افق نامحدود معنا و عدم وجود قرایتی واحد در متون را مطرح می کنند .

کلیدواژه ها:

اسلام ، نظریه جماعت گرایی ، تقدم خیر برحق ، عدالت ، صلح ، تساهل