آمایش منابع و سرمایه ها با هدف توسعه پایدار

هر ساختار و شیوه مدیریتی و اجرایی برای نتیجه بخش بودن نیازمند بکارگیری هدفمند امکانات می باشد آمایش که به معنای عزم ملی در بکارگیری سرمایه ها و منابع در راستای رسیدن به پیشرفت همه جانبه است زمانی به شیوه اصولی اجرایی خواهد شد که در بکارگیری از امکانات دارای برنامه های کارشناسانه باشیم و از طرفی هم باید آمایش را امری مهم و لازم دانست و برای اجرا شدن آن هدفمند برنامه ریزی نمود . ارزش و دارای های یک جامعه منابع و سرمایه ها هستند شاخص هایی که چنانچه به شیوه ای مطلوب مورد استفاده قرار نگیرد یک جامعه از جنبه های مختلف آسیب خواهد دید و همچنین در راستای اقدامات اجتماعی برای پیشرفت جامعه آمایش منابع و سرمایه ها اقدامی اساسی و کلی محسوب می شود به این معنا که باید با مدیریتی مهندسی شده به گونه ای از منابع یک کشور استفاده شود که جامعه از ابعاد مختلف پیشرفت نماید و همچنین منابع هدر داده نشوند اینگونه می توان گفت که آمایش منابع و سرمایه ها هدفمند برنامه ریزی و اجرا شده است و لذا جامعه دارای شرایط مطلوب و سالمی خواهد بود و زمینه های رشد و موفقیت شکل خواهد گرفت . بیشتر عدم ناکامی ها در نداشتن راهکارها و برنامه های جامع است لذا اگر اقدامات کلی در سطح یک جامعه به شیوه استاندارد ایجاد شود می توان به آنچه هدف و ایده آل فرآیند آمایش دست یافت .

کلیدواژه ها:

آمایش ، منابع و سرمایه ها ، توسعه پایدار ، نیروی انسانی