تاثیر تعامل اجتماعی بر ارتقا احساس امنیت شهروندان در محلات مسکونی قدیمی نمونه موردی: محله یدی بوروخلار زنجان.

نیاز به امنیت همواره یکی از احتیاجات اولیه انسان بودهاست. انسان موجودی اجتماعی است و بقا و تعالی وی در گرو ارتباط با همنوعان میباشد. جلب حضور شهروندان در معابر و افزایش نظارت غیررسمی از عواملی است که منجر به کاهش جرم خیزی و افزایش احساس امنیت در محله میشود. پژوهش حاضر با مطالعه اسنادی و بررسی متون موجود در رابطه با تعامل اجتماعی و امنیت، مشاهده و برداشت از سایت مورد مطالعه، مصاحبه و سنجش میزان حس امنیت در محلات مسکونی قدیمی و تاثیر تعامل اجتماعی بر ارتقا آن، صورت پذیرفت. در این پژوهش تحقیق به روش تحلیل محتوای کیفی انجام شد و مشارکت کنندگان واجد شرایط به صورت هدفدار و اسنوبال انتخاب شدند. داده ها حاکی از آن است که: الف-شهروندان ناهنجاری کالبدی و اجتماعی و به تبع آن کاهش احساس امنیت را در محلات مسکونی قدیمی حس کرده اند. ب-مشارکت کنندگان اذعان داشتند کاهش تعاملات اجتماعی در سطح محله ها منجر به کاهش نظارت غیر رسمی بر محیط و عدم تمایل ساکنان به ادامه سکونت در محله های مسکونی قدیمی شده است. نتایج نشان می دهد با ایجاد تغییر در کالبد محلات و احیای پتانسیل اجتماع پذیری آنها، می توان زمینه را برای نظارت غیررسمی بر محیط و افزایش حس امنیت در محلات مسکونی قدیمی فراهم کرد.

کلیدواژه ها:

امنیت ، تعامل اجتماعی ، محلات مسکونی قدیمی ، طراحی محیطی