بلند مرتبه سازی واثرات آن برکیفیت تعاملات اجتماعی(موردمطالعه منطقه 9و11 کلانشهرمشهد)

یکی از مسایلی که شهرهای امروزی جهان به ویژه شهرهای بزرگ با آن مواجه می باشند، افزایش جمعیت و مشکل تامین مسکن برای جمعیت شهری است. رشد شتابان جمعیت شهری و به تبع آن نیاز به مسکن از یک سو و جلوگیری از گسترش بی رویه شهرها برای استفاده ی بهینه از زمین شهری و رفع مشکلات، سیما، فضا، کاربری اراضی، مسایل زیست محیطی، حمل و نقل شهری و .. است.این پژوهش با این فرض پیش رفت که با افزایش تدریجی ارتفاع، میزان تعاملات اجتماعی ساکنین کاهش می دیاب .برای آزمون فرضیه،مناطق 9و11 کلانشهر مشهد به عنوان نمونه موردی انتخاب گردید و تاثیر تدریجی ارتفاع بر روابط و تعاملات ساکنین این مجتمع مسکونی مورد بررسی قرار گرفت. در همین راستا، تعداد70 پرسشنامه به صورت تصادفی در میان ساکنین برجهای مرتفع منطقه توزیع گردی. بعد از جمع آوری پرسشنامه ها، اطلاعات مربوط به هر سوال دسته بندی شد و پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایجی به دست آمد که نشان داد افزایش تدریجی ارتفاع با تعاملات اجتماعی ساکنین رابطه ای غیرخطی دارد .در نهایت با توجه به این رابطه و به منظور مقابله با کاهش روابط ساکنین، راهکارهایی برای بالا بردن سطح تعاملات اجتماعی ساکنین در مجتمع های مسکونی بلند مرتبه مطرح گردید .

کلیدواژه ها:

بلند مرتبه سازی ، تعاملات اجتماعی ، فضای جمعی ،