راهکارهای حفظ اصالت و هویت معماری ایرانی دراستای معاصر شدن واستفاده از فناوری های نوین

امروزه گسترش استفاده از تکنولوژ5ی به نوعی مفهوم فرهنگ و هویت را دچار چالش معنایی و محتوایی کرده است که اثرات آن در بی هویتی شهرهاو معماری امروز قابل مشاهده است. این مهم تا جایی تاثیرگذار بوده که معماری بومی و سنتی ایران فراموش شده و با وجود اقلیمهای متفاوت درنقاط مختلف ایران، شاهد معماری یکسان و یکنواختی هستیم. اکنون مسیله این است که چگونه میتوان با حفظ اصالت معماری ایرانی، بواسطه تکنولوژی جدید با جهان امروز در ارتباط بود. پژوهش حاضر سعی دارد به این مساله پرداخته و برای رسیدن به این هدف با استفاده از روش توصیفی تحلیلی ابتدا به بررسی پیشینه تحقیق در این زمینه میپردازد. در ادامه با استفاده از مطالعات تکمیلی و تحلیل کلی یافته ها این نتیجه حاصل می شود که با توجه به اینکه ایران از جمله کشورهای در حال توسعه است؛ برای دستیابی به معماری ایرانی که همگام با فناوریهای نوین باشد، باید توسعه را به سمت توسعه پایدار و معماری را به سمت معماری پایداری که بومی بوده و متناسب با فرهنگ و آیین و رسوم مردم ایران باشد پیش ببریم.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ایرانی ، تکنولوژی ، توسعه پایدار ، معماری پایدار