نقش مایه های فراموش شده تذهیب و تشعیر در منسوجات و سفالینه ها

هنر تذهیب و تشعیر به عنوان یک هنر پایه ای و بنیادی همواره در طول تاریخ در اختیار کتاب آرایی بوده است. این هنر در دورههای مختلفبر سایر هنرها از جمله به هنر پارچه و سفال تاثیر گذاشته و زیبایی خاصی بر آنها بخشیده است که حاصل آن علاوه بر گسترش نقش مایه-های اصیل سنتی در جامعه، باعث همگونی و هماهنگی بین عناصر مختلف مورد استفاده در سطح زندگی شده است. بدین طریق هنرنگارگری همواره در بطن زندگی مردم بوده و همگان با آن عجین بودند، در دوره معاصر حضور نقش مایه های تشعیر و تذهیب در سایر هنرهابه خصوص در منسوجات و سفالینه ها رو به فراموشی رفته و بدین ترتیب این نقش مایه ها در دوره معاصر در منسوجات و سفالینه ها کمترحضور دارند حال سوال اصلی این است که تشعیر و تذهیب در مکاتب هنری ایران چه تاثیری بر نقش مایه های پارچه و سفال آن دورهداشتند که در دوره معاصر دیده نمی شوند. هدف این پژوهش دستیابی به شیوه های اجرایی نقوش تذهیب و تشعیر در منسوجات و سفالینههای دوره معاصر است که روش پژوهش ترکیبی توصیفی تحلیلی و همچنین تطبیقی مناسب به نظر می رسد. که در نهایت می توان عنوان کرد که در مکاتب هنری ایران، هنرهای صناعی از هنر نگارگری، به خصوص از نقش مایه های تذهیب و تشعیر بسیار الهام گرفته، به طوری کهیک وحدت رویه و انسجام بصری در همه هنرهای صناعی حاکم بوده که در دوره معاصر کمتر دیده می شود.

کلیدواژه ها:

مکاتب هنری ایران ، نقش مایه های پارچه ، نقش مایه های سفال ، تذهیب ، تشعیر