پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس خودگردانی در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس میزان و نوع استفاده از شبکه های اجتماعی و خود گردانی در دانش آموزان است. بدین منظور تعداد 351 دانش آموز دختر در شهر ساوه و با روش نمونه گیری خوتصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسش نامه های خود تنظیمی میلر و براون 1999 ، خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان 1999 و پرسشنامه محقق ساخته شبکه های اجتماعی کلانتری 1395 پاسخ دادند. داده های پژوهش پس از تصحیح و نمره گذاری با استفاده از نرم افزار SPSS و طبق فرضیه های پژوهش با روش های رگرسیون چند متغیره و ماتریس همبستگی مورد آزمون قرار گرفت و مشخص شد که بین راه اندازی از زیر مولفه های خودگردانی و خودکارآمدی تحصیلی در سطح 0/05 رابطه مثبت و معنادار وجود دارد

کلیدواژه ها:

خودگردانی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان