اثرات دور اول دوم تحولات اقتصاد کلان بر ترازنامه بانک ها

ارتباط بین بخش واقعی بخش مالی از موضوعاتی است که در سال های اخیر مورد توجه سازمان های بین المللی قرار گرفته است. هنگامی که در مورد ثبات اقتصادی مالی بحث می شود، کانال های انتقال بین بخش مالی بخش واقعی بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. با توجه به اهمیت موضوع، تقسیم بندی که برای یادداشت حاضر انجام شده به این صورت است که بخش اول تحلیل، به دنبال یافتن اثرات بخش واقعی بر ترازنامه بانک ها به صورت انفرادی است. به عبارت دیگر در این بخش با توجه به مدل اقتصادی استفاده شده، واکنش تک تک بانک ها به رشد تولید ناخالص داخلی مدنظر بوده است. در بخش دوم تحلیل از صورت مالی همفزون شبکه بانکی استفاده شده است، بنابراین با این رویکرد می توان قضاوتی جامع تر در مورد کنش بر هم کنش سیستم بانکی بخش واقعی داشت، در بخش دوم بررسی اثرات دور اول (اثربخش واقعی بر ترازنامه بانک ها) دور دوم (واکنش صورت های مالی برگشت آن به بخش واقعی) مورد توجه قرار می گیرد. داده های مورد استفاده با تواتر فصلی از سال 1387 تا 1391، برای یازده بانک بزرگ کشور است. مدل اقتصادی برای بررسی اثرات دور اول برای هر بانک نشان می دهد که تسهیلات گردشی دو دوره گذشته دارای تاثیر معنادار بر تسهیلات گردشی در دوره بعد هستند. همچنین تغییر تولید ناخالص داخلی با یک دو وقفه دارای تاثیرات متفاوت بر بانک های کشور بوده برای بانک های اقتصاد نوین، پارسیان، کشاورزی، کارآفرین، صادرات، پاسارگاد سپه معنادار است. نتایج به دست آمده برای داده های همفزون صورت مالی بانک ها (اثرات دور دوم) تایید می کند که می توان تسهیلات گردشی را به عنوان علت تغییر در تولید ناخالص داخلی دانست. همچنین نتایج مدل خودرگرسیون با وقفه تایید می کند که در دوره زمانی موردنظر، افزایش در تسهیلات اعطایی در بلند مدت، تاثیر منفی بر بخش واقعی داشته است.