الزامات نرخ تورم تک رقمی: استحکام سلامت مالی بانک ها

کنترل رشد پایه پولی برای کاهش نرخ تورم در نهایت دستیابی به نرخ تورم تک رقمی عدم نظارت کافی بر نرخ های سود پرداختی به سپرده ها توسط موسسات اعتباری موجب شد وضعیت سلامت مالی بانک ها در سال 1393 بدتر از سال قبل شود. این یادداشت با استفاده از یک الگوی احتمالی پانل تاثیر متغیرهای کلان اندازه بانک ها را در احتمال بدتر شدن وضعیت سلامت مالی بانک ها بررسی می کند. نتایج به دست آمده نشان می دهد با توجه به ناکارآمدی نظام بانکی تغذیه این نظام از افزایش پایه پولی، کنترل نرخ تورم در نهایت هدف گذاری نرخ تورم تک رقمی توسط سیاست گذاران پولی باعث افزایش احتمال تنزیل رتبه بانک ها افزایش تعداد بانک های بحرانی) در نتیجه به خطر افتادن سلامت مالی بانک ها می شود. همچنین، کاهش رشد اقتصادی به کاهش احتمال تنزیل رتبه بانک افزایش نرخ بهره وری بازار بین بانکی به افزایش احتمال تنزیل رتبه بانک منجر می شود. افزایش اندازه واقعی بانک با توجه به افزایش ناکارآمدی کنترل ناپذیری بانک از متغیرهای مهمی است که احتمال تنزیل رتبه بانک را افزایش دهد.