رابطه بین مدیریت استراتژیک با اثر بخشی کارکنان در سازمان آب منطقه ای مازندران

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین مدیریت استراتژیک با اثر بخشی کارکنان در سازمان آب منطقه ایمازندران می باشد. روش این پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری کلیه کارکنان در سازمانآب منطقه ای مازندران که بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1970) تعداد 190 نفر به روش نمونه گیریتصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. و ابزار گرد آوری پرسشنامه 35 سوالیمدیریت استراتژیک کالدول و اسپینیکز، پرسشنامه 30 سوالی اثر بخشی کریتنز و کرینسکی می باشد و پایاییآن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب α=0/84-0/82 بدست آمده که از لحاظ آماری معنادار و مورد تایید می باشد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها استنباطی از آزمون های ضریب هبستگی پیرسون و آزمون T دو گروه مستقل استفاده شده است و نتایج این تحقیق نشان داد که بین توجه مدیران به امکانات، محدودیت هاو پیامدها و اثر بخشی کارکنان رابطه وجود دارد. بین تبادل اطلاعات بین مدیران و کارکنان و اثر بخشیکارکنان رابطه وجود دارد. بین توجه مدیران نسبت به فرایند های تعیین کننده ی استراتژی ها و اولویت هاو اثر بخشی کارکنان رابطه وجود دارد .بین مراقبت مدیران از توجه کارکنان به امور استراتژیک و اثر بخشیکارکنان رابطه وجود دارد .بین کنترل مدیران بر اجرای استراتژی های سازمان و اثر بخشی کارکنان رابطهوجود دارد. بین ظهور پیامد های استراتژیک و اثر بخشی کارکنان رابطه وجود دارد. همچنین با توجه به نتایجآزمون T دو گروه مستقل مدیریت استراتژیک مدیران مردان برابر است با (56/35) که از میانگین مدیران زنان (52/71) بیشتر است اثر بخشی کارکنان زن برابر است با (54/53) که از میانگین کارکنان مرد (52/68) بیشتر است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، استراتژیک ، اثر بخشی ، کارکنان ، سازمان آب منطقه ای ، مازندران