رابطه یادگیری الکترونیکی با خودکارآمدی و توانمندسازی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان نوشهر

توانمندبودن معلمان مخصوصا در دوران ابتدایی نقش مهمی در پیشبرد اهداف آموزشی ایفا می کند و سطح علمی نسل آیندهرا ارتقا می بخشد. لذا توجه به عوامل موثر بر این مسیله باید در سطح کلان به دقت بررسی شود. این پژوهش با هدف بررسیرابطه یادگیری الکترونیکی با خودکارآمدی و توانمندسازی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان نوشهر انجام پذیرفت. در اینمطالعه 180 نفر از معلمین شهرستان نوشهر که به طور تصادفی انتخاب شدند شرکت داشتند. جهت تعیین حجم نمونه ازجدول کرجسی مورگان استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل سه پرسشنامه یادگیری الکترونیکی، خودکارآمدی وتوانمندسازی بوده است. برای تعیین روایی پرسشنامه از روایی صوری و محتوایی استفاده شد و پایایی آن از طریق آلفایکرونباخ بررسی و مقدار 0/93 برای پرسشنامه یادگیری الکترونیک، 0/85 برای پرسشنامه خودکارآمدی و 0/91 برایپرسشنامه توانمندسازی محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (شامل میانگین، توزیع فراوانی وانحراف معیار) و آمار استنباطی (شامل همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون) استفاده گردید. نتایج حاصله نشان داد کهفرضیه اصلی مبنی بر وجود رابطه بین یادگیری الکترونیکی با خودکارآمدی و توانمندسازی معلمان مقطع ابتدایی شهرستاننوشهر مورد تایید می باشد . با توجه به نتایج به دست آمده در جدول (4-5) و f=22897/150 محاسبه شده در سطح معنی داری p<0/05 می توان نتیجه گرفت توان پیش بینی خودکارآمدی و توانمندسازی معلمان از روی یادگیری الکترونیکی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، یادگیری الکترونیکی ، خودکارآمدی