تاثیر رهبران تراز پنج بر دلبستگی شغلی در سازمان های رهسپار تعالی

هرعنصری از تاریخ بشر ارزش ویژه ای دارد که شاخص آن دوره است. ویژگی عصر ما جهانی شدن است که ناظر بر حرکت در مسیر گسترش هرچه بیشتر ارتباطات انسانی در عرصه جهانی می باشد. مدیران سازمان های موفق از این امر آگاه هستند که شناسایی علل و پیامدهای هر آنچه که کارکنان را به عنوان با ارزش ترین سرمایه های سازمانی دلبسته و شیفته کارشان می گرداند، عاملی حیاتی در جهت جهش سازمان ها به سوی تعالی و موفقیت محسوب می شود. از این رو، در پژوهش حاضر، نقش مدیران به واسطه به کارگیری سبک رهبری تراز پنج بر دلبستگی شغلی کارکنان اداره کل راه و شهر سازی استان گیلان بررسی شده است. این پژوهش بر روی نمونه ای 211 نفری از مدیران و کارکنان اداره کل راه و شهر سازی استان گیلان انجام شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد جیم کالینز (2001) به منظور بررسی میزان رهبری تراز پنج و از پرسشنامه استاندارد شافلی و بیکر (2003) به منظور بررسی میزان دلبستگی شغلی کارکنان استفاده شده است. در این پژوهش به منظور بررسی روایی و تایید مدل و پایایی تحقیق از تحلیل عاملی تاییدی (CAF) و آلفای کرونباخ استفاده می گردد و برای آزمون فرضیات تحقیق از معادلات ساختاری (SEM) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که بین همه ابعاد رهبری تراز پنج و دلبستگی شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت در صورتی که رویکرد رهبری در اداره کل راه و شهرسازی استان گیلان به سمت رهبری تراز پنج حرکت کند، با خلق کارکنانی با سطح بالایی از دلبستگی شغلی می تواند این سازمان را رهسپار تعالی سازد.

کلیدواژه ها:

رهبری تراز پنج ، دلبستگی شغلی ، توان ، وقف ، شیفتگی