موفقیت توسعه اقتصادی ایران قبل از انقلاب ، بعد از انقلاب و کره جنوبی

توسعه اقتصادی عبارت است از حرکت یک سیستم یک پارچه اجتماعی جامعه به سمت پیشرفت می باشد، درتوسعه اقتصادی روش های تولید، توزیع، حجم تولید، تغییرات در سطح زندگی اقشار جامعه، نهادهای اجتماعی، سیاست های اقتصادی و تجربه دولت ها نیز مورد توجه می باشد. اهدف: برای بهبود و تحقق این شاخص ها روی نرح های تورم، بیکاری و رشد اقتصادی، دولت ها برنامه ریزی پنج ساله تدوین و اجرایی می کنند. روش تحقیق : در این تحقیق با استفاده از شاخص های بانک مرکزی، کتابخانه ای، اینترنتی وعملکرد اقتصادی کره جنوبی بعداز جنگ بین دو کره و اقتصاد ایران قبل از انتقلاب و بعد از انقلاب مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها: هر دو کشور ایران و کره جنوبی به عنوان دو کشور در حال توسعه با ناملایمات اقتصادی، جنگ، استعمار و رکود شدید و بالا بودن تورم مواجهه بودند، ولی ایران از نظر نیروی انسانی، امکانات اقلیمی، منابع غنی نفتی، منابع طبیعی و شرایط و قابلیت های کشاورزی ، توسعه، دسترسی به آب های آزاد ومساحت از امکانات توسعه بهتری نسبت به کره جنوبی برخوردار بود. نتیجه : میانگین نرخ تورم قبل از انقلاب در ایران از سال 1316 هجری شمسی که لغایت 1356 هجری شمسی حداکثر 11/99 درصد بوده است. میانگین نرخ تورم بعد از انقلاب سال 1357(ه ش) لغایت 1395(ه ش) به 19/47 درصد بوده است و رشد اقتصادی و نرخ بیکاری طی سال های 1362تا 1395 به ترتیب 5/1 درصد و 11/5 درصد بود. میانگین نرخ تورم در کره جنوبی طی سال های ( 1346 تا 1396 ه ش) بالغ بر64/ 7 درصد بود. نرخ بیکاری از سال 1951تا 1990 میلادی ا ز 9/4 به 1/2 کاهش ورشد اقتصادی از منفی 6 به 12/9 درصد رسیده بود. بنابراین عملکرد دولت کره جنوبی نسبت به دولت های قبل و بعد از انقلاب بهتر بوده است. اقتصاد مقاومتی تدبیر مدبرانه ای است که در شرایط کنونی می توان اقتصاد بیمار ایران را نجات دهد.

کلیدواژه ها:

توسعه اقتصادی ، کره جنوبی ، ایران قبل از انقلاب ، ایران بعد از انقلاب