بررسی رابطه مدیریت زمان با فرسودگی شغلی کارکنان سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه مدیریت زمان با فرسودگی شغلی کارکنان سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان در سال 1391 انجام شد. جامعه آماری 246 نفر، نمونه 150 نفر و نوع تحقیق توصیفی با روش همبستگی بود. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آمار استنباطی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. همچنین برای جمع آوری داده های مورد نظر از پرسشنامه های مدیریت زمان و فرسودگی شغلی استفاده شد. روایی صوری ابزار براساس نظرات استادان محترم راهنما و مشاور بود و اعتبار آن نیز از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد. یافته های نشان داد که؛ بین مدیریت زمان با فرسودگی شغلی در کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد. بین مدیریت زمان با خستگی عاطفی در کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد. بین مدیریت زمان با مسخ شخصیت در کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد. بین مدیریت زمان با عملکرد فردی در کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، فرسودگی شغلی ، خستگی عاطفی ، مسخ شخصیت ، عملکرد فردی