بررسی رابطه سرمایه اجتماعی بر نوآوری سازمانی با توجه به نقش تعدیلگر قابلیت های مدیریت دانش (مورد مطالعه: شرکت بیمه پارسیان)

کسب مزیت رقابتی در بازار یکی از مهم ترین اهداف سازمانی است که خط مشی سازمان را در جهت دستیابی به اهداف تعیین می کند. ازینرو ، سازمان ها با توجه به محیط سازمانی و ویژگی های سازمان خود ، استراتژی خاصی را جهت رسیدن به اهداف خود برمی گزینند. نوآوری در سازمان و سازمان نوآور بودن یکی از مهم ترین جنبه های سازمانی است که می تواند منجر به کسب مزیت رقابتی در سازمان شود، که این امر نیازمند تقویت برخی پیشایندهای نوآوری سازمانی است. ازین رو ، این پژوهش سعی دارد تا به بررسی رابطه قابلیت های مدیریت دانش با نوآوری در خدمات سازمانی با توجه به نقش تعدیل گری سرمایه اجتماعی در شرکت بیمه پارسیان بپردازد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و در رده پژوهشهای توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری مورد مطالعه مدیران و کارشناسان نمایندگی های شرکت بیمه پارسیان شهر مشهد است. تعداد افراد جامعه پژوهش حاضر 140 نفر بوده است که جهت تحلیلهای مورد نیاز بررسی شده و همچنین از روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان روش نمونه گیری انتخاب شده است؛ و در نهایت با استفاده از جدول گرجسی و مورگان تعداد 103 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید ، داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری شده است. در پژوهش حاضر برای محاسبه پایایی پرسشنامه از معیار آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و برای انجام مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزار Smart Pls بهره گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که بین قابلیت فرایندی مدیریت دانش و نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(ضریب مسیر=0,777 و آزمون تی=.29,159 و سرمایه اجتماعی نیز به عنوان متغییر تعدیل گر توانسته است بر رابطه میان دو متغییر تاثیر مثبت و معنادار داشته باشدشدت تاثیر=0,103

کلیدواژه ها:

نوآوری در خدمات سازمانی ، قابلیت فرایند مدیریت دانش ، سرمایه اجتماعی ، بیمه پارسیان