تاثیر اندازه و استقلال هیات مدیره بر ارتباط بین ساختار مالکیت و امتیاز قابلیت اتکا

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر اندازه و استقلال هیات مدیره بر ارتباط بین ساختار مالکیت و امتیاز قابلیت اتکا می پردازد و از لحاظ هدف، کاربردی بوده و از بعد روششناسی همبستگی از نوع عل6ی ( پس رویدادی) میباشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و با استفاده از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک، 133 شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دوره ی زمانی 6 ساله بین سالهای 1391 تا 1396 مورد تحقیق قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه های پژوهش از نرم افزار استاتا نسخه 15 و برای آزمون کل مدل از آزمون والد استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد مالکیت مدیریتی بر امتیاز قابلیت اتکا تاثیر معکوس و معنادار دارد ولی مالکیت نهادی بر امتیاز قابلیت اتکا تاثیر مستقیم و معنادار دارد. همچنین، استقلال هیات مدیره بر رابطه بین مالکیت نهادی و امتیاز قابلیت اتکا تاثیر مستقیم و معنادار دارد ولی اندازه و استقلال هیات مدیره بر رابطه بین مالکیت مدیریتی و امتیاز قابلیت اتکا تاثیر ندارند و نیز اندازه هیات مدیره بر رابطه بین مالکیت نهادی و امتیاز قابلیت اتکا تاثیر ندارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که استقلال هیات مدیره هر چقدر مستقل تر باشد افزایش مالکیت نهادی منجر به افزایش امتیاز قابلیت اتکا میشود و در شرکتهای بورسی هرچقدر حضور مالکان نهادی بیشتر باشد باعث نظارت بیشتر آنها باعث میشوند اطلاعات شرکت از امتیاز قابلت اتکای بهتری برخوردار باشد ولی در شرکتهایی که مالکیت مدیریتی بیشتری دارند امتیاز قابلیت اتکای کمتری برخوردارند.

کلیدواژه ها:

اندازه هیات مدیره ، استقلال هیات مدیره ، ساختار مالکیت ، امتیاز قابلیت اتکا