مدیریت پرتفوی شرکت در بخش عمومی

هدف – با وجودی که از اواخردهه1960 مدیریت پرتفوی سازمان (CPM2)، یک ابزار محبوب برای مدیریت استراتژیک پرتفویهای چند کاره در بخش خصوصی بوده است، اما در بخش دولتی توجه محدودی را به خود جلب کرده است. بر این اساس، تحقیق تجربی در مورد استفاده از CPM در سازمانهای دولتی تقریبا0 وجود ندارد. هدف از انجام این مقاله این است که با مشخص کردن و بحث در مورد برخی از نکات کلیدی که سازمانهای بخش عمومی ممکن است هنگام اتخاذ CPM نیاز داشته باشند، خلا موجود در متون تحقیقاتی را نسبتا0 پر نماید.طرح تحقیق/ روششناسی تحقیق / رویکرد تحقیق – پژوهش حاضر به جای پیشنهاد و آزمون مقایسه ای فرضیه های مشخص و محدود، در نظر دارد به یک سوال پژوهشی جامع پاسخ دهد، یعنی: نکات کلیدی که سازمانهای بخش عمومی ممکن است هنگام اتخاذ CPM به آن ها نیاز داشته باشند، چیستند بنابراین، این پژوهش الگوی تحقیق کیفی تفسیری را اتخاذ نموده است. یافته ها بر اساس تحقیقات تجربی است که بر روی یک سازمان پژوهشی بزرگ عمومی انجام شده است. کاربرد بالقوه CPM به صورت تکراری و پیوسته در یک گروه مرجع که شامل 15 نماینده مدیریت میانی و چند عضو از گروه رهبری ارشد در طول یک سال بود، مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها – شاخصهای ارزیابی که به طور معمول در CPM استفاده میشوند (به عنوان مثال، پتانسیل رشد و سهم بازار) معمولا0در سازمان های بخش دولتی قابل اجرا نیستند. این مقاله نشان میدهد که سازمانهای دولتی باید در عوض کارایی گذشته و پتانسیل آینده واحدهای کسب و کار را در نظر بگیرند، که ممکن است از طریق قابلیت (نقش سرمایه انسانی و منابع / زیرساختهای مرتبط)و تحویل )نقش تقاضا و تاثیر واحدهای تجاری مربوطه( عملی شود. این مقاله همچنین به اهمیت مشاوره جامع سازمان، تصمیم گیری مبتنی بر شواهد، و مشروعیت می پردازد. اصالت / ارزش - از منظر کاربردی، این مقاله ممکن است به سازمانهای بخش عمومی برای اتخاذ و به کار بردنCPMکمک نماید. ازلحاظ تئوری، این مقاله یک مسئله پژوهشی مهم و نسبتا چشمپوشی شده را مد نظر قرار داده، و چندین روش برای پژوهش های آینده ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استراتژیک ، مدیریت پرتفوی شرکت ، بخش عمومی ، ماتریس رشد سهام ، ماتریس پرتفوی محصولات