بررسی نقش گردشگری در توانمندسازی اجتماعی زنان روستاهای ادغام شده به شهر (مطالعه موردی: کوی وهب. شهرستان شوش. استان خوزستان)

به عقیده پژوهشگران رسیدن به اهداف توسعه پایدار روستایی بدون حضور نیمی از پیکرهجامعه روستایی یعنی زنان، امری غیرممکن خواهد بود. با وجود اهمیت این موضوع، عواملاجتماعی و فرهنگی مختلفی مانع از حضور زنان روستایی در عرصه فعالیتهای اجتماعیمیگردد. ماهیت تحقیق حاضر، کاربردی و روش انجام پژوهش، توصیفی تحلیلی و از نوعپیمایشی است. جامعهی آماری تحقیق، شامل 369 نفر از زنان ساکن در کوی شهید وهبهستند. نمونه ی آماری، با استفاده از فرمول منطقی کوکران به تعداد 188 نفر، تعیین وبرای انتخاب نمونه های آماری از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. داده ها بااستفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته جمع آوری گردید. تهیه ی داده های مورد نیاز اینتحقیق مبتنی بر روش میدانی و جمع آوری آن از طریق پرسشنامه صورت گرفته است.تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده نیز از طریق بسته نرم افزاری Spss صورتپذیرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که بین توسعه گردشگری روستاییو میزان توانمندی اجتماعی زنان روستای مورد مطالعه رابطه معنی داری وجود دارد، بهطوری که این رابطه در معیارهای اعتماد اجتماعی، انسجام و همبستگی اجتماعی،برونگرایی و تعلق مکانی ملموس تر می باشد. تحلیل دادهها در سطوح بالاتر نیز نشانمی دهد، بین سن زنان روستایی با توانمندی اجتماعی آنان رابطه معنی داری وجود دارد.همچنین رابطه ی بین سطح تحصیلات زنان روستای شهید وهب با میزان توانمندیاجتماعی آنان نیز معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری روستایی ، توانمندسازی اجتماعی ، زنان روستایی ، روستای شهید وهب