تجلی ذکر و رمزپردازی مسجد در معماری ایرانی- اسلامی

با نگاهی پدیدار شناسانه ودرنظرگرفتن نوعی وحدت وجود میان هنرمند و آثارش،معماری اسلامی را اثر هنرمند مسلمانیمی یابیم که درمراتب بالاتر از عالم محسوس، درسیر دایره ی وجودی خویش حول محور ((الله)) می گردد و تمامیافعال از جمله اثر معماری اش، تجلی ((الله)) است. مسجد در عین آشنا و صمیمی بودن از مقوله های تودرتوست؛ همانندمفهوم دین و قرآن که با برداشتن هر پرده ای صحنه ای عمیق تر ظاهر می شود.در پشت سادگی آن، نوعی پیچیدگینهفته ی رمزگونه وجود دارد. معمار مسلمانی که با زبان عمل وجان ذکر می گوید، معماری می سازد که مخاطب خود را بهذکر می کشاند و تداوم حضور حقیقت در معماری اسلامی به تداوم ذکر خداوند با زبان معماری میسر می شود. ذکرخداوند و رمز پردازی های خلاقانه در مسجد از زبان معماری ایران اسلامی در نظام سه گانه معماری ایران اسلامی و ازطریق بررسی تکرار، توالی و تسلسل های فضایی در یک نظام سلسله مراتبی قابل بررسی است.

کلیدواژه ها:

مسجد ، ذکر ، رمزپردازی ، سلسله مراتب وجود ، سلسله مراتب فضایی