مطالعه آزمایشگاهی رفتار بتن ساخته شده با درصد بهینه الیاف پلی پروپیلن و الیاف فلزی (هیبریدی) در بادبندهای کمانش ناپذیر تحت بارهای سیکلیک

بادبندهای معمولی دارای سختی بالایی بوده ولی تحت نیروی فشاری کمانش کرده و شکل پذیری بسیار کمی دارند. جهت برطرف نمودن این معایب در سال های اخیر، از سیستم مهاربند کمانش ناپذیر استفاده شده است. در این مقاله به بررسی تاثیر استفاده از الیاف در غلاف بتنی بادبندهای کمانش ناپذیر پرداخته شده است. در ابتدا 4 نمونه بادبند کمانش ناپذیر ساخته شد و در 2 حالت مورد بررسی قرار گرفت. غلاف بتنی بادبندهای کمانش ناپذیر بدون الیاف و ترکیب الیاف پلی پروپیلن و الیاف فلزی سینوسی (الیاف هیبریدی ) در درصد های مختلف ساخته شدند. نمونه های ساخته شده پس از ساخت و حمل در محل مورد نظر در آزمایشگاه نصب شدند و تحت پروتکل بارگذاری SAC/BD-97/02 قرار گرفتند و با ثبت میزان بار اعمالی، مقدار تغییر مکان افقی و جانبی مرتبط با آن، نمودارهای هیسترزیس، نیرو جابجایی، Backbone، تغییر مکان افقی- تغییر مکان جانبی رسم گردید. نتایج بررسی منحنی های مذکور نشان داد که ماکزیمم مقدار نیروی اعمالی در نمونه ساخته شده با ترکیب الیاف پلی پروپیلن و فلزی سینوسی ایجاد می شود. بیشترین تعداد سیکل های بارگذاری و میزان ضریب شکل پذیری در نمونه ساخته شده با ترکیب الیاف پلی پروپیلن و الیاف فلزی سینوسی بدست آمد. میزان جذب انرژی در نمونه های ساخته شده با ترکیب الیاف پلی پروپیلن و الیاف فلزی سینوسی مقدار بیشتری از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

الیاف ، شکل پذیری ، بادبند کمانش ناپذیر ، هیسترزیس ، جذب انرژی