ارزیابی رابطه ی بین بیشینه ی تغییر شکل ها و شکل هندسی مقطع عرضی در پل های بتنی پیش تنیده

پل ها از مهم ترین سازه های مهندسی هستند، به طوری که سالانه هزینه زیادی صرف طراحی و ساخت آن ها می شود. بتن پیش تنیده یکی از محبوب ترین و رایج ترین مصالح در ساخت پل ها است. ضوابط مربوط به محاسبه تغییر شکل ها و ترک خوردگی ها در پل ها مشابه ضوابط آن ها در ساختمان هاست، ولی محدودیت های مربوط به کنترل آن ها متفاوت است. در آیین نامه ی طراحی پل ها ،ضوابط خاصی برای کنترل تغییر شکل پل در نظر گرفته شده است. در این تحقیق ضمن بررسی ضوابط آیین نامه های بارگذاری پل های ایران و طراحی پل آشتو در این خصوص، به بررسی رابطه ی میان میزان تغییر شکل بیشینه ی پل های بتنی پیش تنیده با مقاطع عرضی مختلف پرداخته شده است. همچنین مطالعات پارامتری روی تاثیر پارامترهای عمق و عرض مقطع و نیز مقاومت فشاری بتن روسازه بر خیز بیشینه صورت گرفته است. در این راستا مدل های عددی متعددی طراحی شده و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده ی این است که در بین مقاطع مختلف، مقطع جعبه ای چند سلولی با شاه تیر کناری قایم دارای کمترین خیز می باشد و عمق مقطع تاثیر قابل توجهی بر میزان خیز وسط دهانه دارد و درنتیجه در طراحی پل ها بایستی نوع مقطع بسیار با دقت تعیین شده و موردبررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

طراحی پل ، بتن پیش تنیده ، خیز ، آیین نامه آشتو ، مقطع عرضی