تبیین الگوهای طراحی فضای آموزشی پیش دبستانی با رویکرد افزایش خلاقیت کودکان

کودکان ذخایر ارزشمند هر جامعه ای هستندکه اگر استعدادهای آن ها شکوفا گردد,این ذخایر بالقوه فعلیت می یابند.در سال های پیش از دبستان که هنوز قالب های رسمی آموزشی شکل نگرفته اند,کودکان, آزادی عمل بیشتری نسبت به سنوات تحصیل دارند و میل به خلاقیت و نوآوری در آنان بیشتر می باشد. از طرفی در دنیای امروز, عامل اساسی، پایداری, پویایی و موفقیت نهاد های مختلف, حرکت با محوریت خلاقیت و نوآوری می باشد. چنانچه در این سال ها به این میل و اشتیاق کودک به خلاقیت توجه شود و جریان تعلیم و تربیت, او را به سمت آموزش پویا سوق دهد,کودکان با مهیا شدن زمینه های بروز ایده های نو و بدیع,توانایی آفرینندگی را در خویش بارور کرده و در دوران تحصیل این توانایی را به کار می گیرند. از طرفی بررسی ادبیات خلاقیت نشان می دهد که مطالعات انجام گرفته در زمینه رشد خلاقیت، در حیطه روان شناسی و تکنیک های پرورش خلاقیت بوده و در مورد تاثیر محیط مصنوع بر خلاقیت کودکان, پژوهش کمتری صورت گرفته است, درنتیجه نیاز به تحقیق بیشتر در این حیطه احساس می شود. هدف ازانجام این پژوهش ارتقاء و افزایش سطح خلاقیت کودکان در دوره پیش دبستانی و همچنین ایجاد فضاهای آموزشی مناسب کودکان در جهت ایجاد حس خلاقیت در آنان می باشد.روش تحقیق این پژوهش, توصیفی-تحلیلی می باشد که در واقع این روش به توصیف وتفسیر شرایط و روابط موجود می پردازد و وضعیت کنونی پدیده یا موضوعی را مورد مطالعه قرار می دهد. به طور کلی در این پژوهش بایستی عوامل موثر بر خلاقیت کودک شامل عواملی فردی و محیطی در دوره پیش دبستانی شناخته و بررسی می شوند که به اختصار عوامل فردی معرفی می شوند و عوامل محیطی موثر بر خلاقیت نیز شناخته شده و به الگوهایی در جهت رشد خلاقیت کودک تبدیل می شوند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، کودک ، پیش دبستانی ، آموزش ، محیط مصنوع خلاقانه