معماری همسازبااقلیم مطالعه موردی: استان مازندران

منطقه شمال ایران با توجه به فرهنگ و شرایط خاص آب و هوایی این ناحیه دارای معماری خاصی می باشد که برخاسته از فرهنگ برون گرای مردم این منطقه است. مازندران دارای آب و هوایی معتدل و مرطوب می باشد که عامل اصلی شکل گیری معماری و شهرسازی این ناحیه می باشد. با توجه به بارندگی زیاد و رطوبت بالا در معماری این منطقه از عناصری جهت دفع رطوبت و حداکثر تهویه و هدایت باران و آب های سطحی استفاده شده، تا از این طریق بتوانند به نوعی معماری همساز با اقلیم دست یابند تا در کنار عوامل زیباشناسانه و نیز هماهنگی با محیط اطراف، شرایط آسایش را برای ساکنان خود فراهم آورد. در این منطقه روند گسترش بنا بر اساس اولویت های اقلیمی می باشد. مجموعه این عوامل در کنار عامل برونگرایی، سبب ایجاد معماری منحصر به فردی شده که می توان اقلیم را علت اصلی شکل گیری آ ن دانست . در تحقیق حاضر، با توضیحاتی که درباره ویژگی های معماری اقلیمی منطقه داده می شود سعی بر آن است که شکلی کلی از معماری مازندران ارائه گردد. معماری ای که در اثر شرایط اقلیمی خاص منطقه شکل گرفته و بیانگر نوعی متفاوت از طراحی اقلیمی است

کلیدواژه ها:

طراحی اقلیمی ، معماری سنتی ، اقلیم مازندران