تعامل معماری وتکنولوژی درپل ـ فضاهای ایران

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,530

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACUM01_043

تاریخ نمایه سازی: 24 خرداد 1393

چکیده مقاله:

معماری ایران در دوره گذر از زمان هخامنشیان به بعد دارای مسیر تکاملی در بناها و ساختمانها بوده است. خلاقیت و نبوغ ایرانیان در خلق فضاهای متنوع از مسجد و مدرسه گرفته تا کاروانسرا و آبانبار و یخچال و کاخ و دیگر فضاها، همیشه همنوایی معماری و سازه توامان را نشان داده است. استفاده از تمامی فضاها و گاهی چندعملکردی بودن آنها از خصوصیات معماری ایرانی است چراکه ایرانیان همواره از بیهودهگی پرهیز میکردهاند. اما تواناییشان در پیشرفتهای تکنیکی سازهای بهمراه زیبایی مقوله دیگری است که آن را از دیگر معماریهای جهان متمایز می- نماید. یکی از شاخصترین آنها پلهای این مرزوبوم میباشد. از یک نگاه پل و بنیاد آن امری تکنیکی مینماید کهوظیفه آن صرفاً عبوری بوده اما خلاقیت ایرانیان در بخش سازهای در پلهای گذشته منجر به خلق فضاهایی درمعماری شد که پلها را در کنار دیگر فضاهای شهری و برون شهری قرار داد که از آنجمله میتوان، پل-کاروانسرا، پل- بازار، پلکوشک حتی شاید پلمسجد را نام برد که بازگوکننده تمایز معماری گذشته ما از دیگر کشورهای جهان میباشد. آنچه در این مقاله به آن میپردازد تلاشی در جهت بازخوانی زبان معماری ایرانی است بناهایی که درسهای بیشماری را برای نسل بعدیشان به یادگار گذاشتهاند تا بتوان با این شناخت گامی در جهت استمرار و تداوم معماری ایرانی برداشت.

نویسندگان

حسین مرادی نسب

دانشجوی دوره دکتری معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

سعید گل آذری نژاد

کارشناس ارشد معماری دانشگاه علم و صنعت ایران