مقایسه امنیت عابرین پیاده دومحورآیت الله شیرازی ونواب صفوی دربافت پیرامون حرم مطهر رضوی

اگرچه پیاده روی قدیمی ترین شکل جابجایی انسان در فضاست، لیکن مقوله پیادهروی به عنوان یکی از اهداف توسعه پایدار اخیراً مورد توجه قرار گرفته است. حرکت و رفتار عابر پیاده از عوامل بیشمار فیزیکی، فرهنگی و اجتماعی متاثر است که از جمله آنها میتوان به امنیت عابر پیاده اشاره کرد. از اینرو نوشتار حاضر به منظور بررسی عوامل موثر بر احساس امنیت عابرین پیاده با مقایسه دو محور آیت الله شیرازی و نواب صفوی از محورهای منتهی به حرم رضوی، سعی در شناسایی ویژگیهای کالبدی و کارکردی موثر در احساس امنیت عابر پیاده نموده است. این نوشتار از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و شیوههای تحقیق مرور متون و اسناد در بستر مطالعات کتابخانهای و نیزاز روش تحقیق موردی و شیوه تحقیق مشاهده در بستر مطالعات میدانی بهره جسته است. نتایج حاکی از احساس امنیت بیشتر عابرین پیاده در محور آیت الله شیرازی (بالا خیابان) نسبت به محور نواب صفوی (پایین خیابان) تحت تاثیر برخی تفاوتهای کالبدی و کارکردی محورهای مذکور میباشد.

کلیدواژه ها:

امنیت عابرپیاده ، توسعه پایدار ، ویژگیهای کالبدی و کارکردی محورها