بازشناخت نشانه های کالبدی و خصوصیات بناهای معماری دردوران اسلامی با تمرکز بربناهای مذهبی مسجد

معماری اسلامی برگرفته از زبان قرآن است و غنای تمدن اسلام را با بهرهگیری از روح معنویات نشان میدهد. اعتقاد به توحید و ایمان به تعالیم اسلام بعنوان اندیشهی زیبایی شناسی دین اسلام، در معماری اسلامی تجلی می- یابد. هویت معماری اسلامی در تمام جهان با وجود تنوعات زبانی، فرهنگی و تمدنی یکسان است. بارزترین مظهر جلوهگاه این هویت در تمام سرزمینهای اسلامی، بناهای مذهبی، و بخصوص مساجد میباشند. پرسش اصلی پژوهش شناسایی معیارها و ویژگیهای این بناهای مذهبی بوده و اینکه نشانههای اصلی مساجد در دو حوزهی عمل و نظر چه چیزهایی هستند. ابتدا به روش کتابخانهای تاریخچهی موضوع مورد بررسی قرار گرفته، و به آراء و نظریات مختلف در زمینهی هنر مقدس و هنر اسلامی پرداخته شده، و نشانههای اصلی مساجد به عنوان بارزترین جلوهی بناهای مذهبی، از دیدگاههای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. سپس به روش میدانی و مطالعه سی نمونه از معماری ایرانی و سایر سرزمینهای اسلامی، با روش صفر و یک، به تطبیق مصادیق با نظریات پرداخته شده است. نتایج بیانگر آن است که گنبد، مناره، رواق، شبستان، محراب، وضوخانه، میانسرا، ایوان و تزییناتی از قبیل آجرکاری و کاشیکاری، جزء عناصر لاینفک مساجد میباشند که با گذشت زمان و در طی دورههای مختلف به این بنای مذهبی الحاق شدهاند.

کلیدواژه ها:

هنرمقدس ، معماری اسلامی ، بناهای مذهبی ، نشانه شناسی ، مسجد