هفت شهرعطاردرمساجدبررسی فضاهای مسجدبراساس مبنای هفت شهرعطار

در معماری مساجد از یک سو نگاه عارفانه و شهودی هنرمند مسلمان تأسی و مبانی قرآنی و مبتنی بر هندسه و ریاضیات و از سوی دیگر نگاه فقهی و کلامی او آثاری ارزشمند پدید آورده است به نام مساجد. سالکانی بودند پس از تصوف و رسیدن به مراتب و مقامات معنوی در عرفان و صوفی گری شروع به بازپروری و طراحی مساجد و مکان های مذهبی در ذهن خود کردند، در ساخت چنین بنا هایی هدف غایی معماران وصال معشوق است. در این مقاله با رویکرد عرفانی که یکی از جلوه های ظهور عرفان در معماری مسجد وجود مراتب عرفان در آن است با مدد از خصوصیات تأویل پذیری معماری می توان هفت شهر عشق عطار (طلب عشق، معرفت، استغنا، توحید، حیرت، فقر) را با هفت ساختار مسجد (جلوخان، سردر، هشتی، دالان، صحن، گنبدخانه، محراب) که به نوعی حرکت نمازگزار را تا رسیدن به محراب به نمایش می گذارد تطبیق داد. این مقاله می خواهد تا با شناخت دقیق ویژگی های هر یک از این مراحل ارتباط آن را با شکل گیری خانه های خدا بسنجد.در این مقاله سعی شده با شناخت دقیق هر یک از این مراحل و ارتباط تنگاتنگ آنها با هم، تلاش معمار سنتی را برای رسیدن از ظاهر به باطن، به معماران امروزی نشان دهیم که فقط ظاهر را درک می کنند.

کلیدواژه ها:

معماری مسجد ، شهرعشق ، طراحی مساجد ، ظهور عرفان