تاثیر عرفان مولوی در طراحی فضاهای نیایشی

مولوی یکی از شاعران و عارفان برجسته ایرانی است که نقش بسزایی در گسترش فرهنگ اسلامی داشته است. نیاز به معنویت، لازمه زندگی تمامی افراد یک جامعه از هر نوع فرهنگ و دین است. در این رابطه توجه به وحدت و کثرت گرایی دینی از مسایل حایز اهمیت است که مولوی به این امر توجه ویژهای داشته و اختلاف مذاهب را به دلیل اختلافنظر و دیدگاه ها در نظر گرفته است. همچنین بسیاری از سروده هایش به وحدت وجود اختصاص یافته است. توجه به وحدت وجود و کثرت گرایی دینی در طراحی فضا باعث میگردد تا مجموعه نیایشی مورد استقبال افراد بیشتری قرار گیرد و محدودیتهای کمتری برای استفاده کنندگان وجود داشته باشد. بین وحدت وجود و طراحی فضای نیایشی رابطه معناداری وجود دارد. تحقیقات اولیه آشکار ساخت تاکنون فرهنگسراهای زیادی برای مولوی و تعالیم وی ساخته شده، ولی ترکیب آن با فضای نیایشی در نظر گرفته نشده است. این مقاله برای نخستین بار به بررسی عرفان مولوی و نحوه به کارگیری آن در فضاهای نیایشی میپردازد. در مقاله حاضر سعی شده است تا از یک سو با مطالعه کتابخانهای و از سویی دیگر با مطالعه تحلیلی به بررسی وحدت وجود در عرفان مولوی و تاثیر آن در طراحی فضای نیایشی پرداخته شود. پژوهش های انجام شده نشان داد تعالیم مولوی تاثیر مستقیم در طراحی فضاهای نیایشی دارد.

کلیدواژه ها:

فضاهای نیایشی ، وحدت وجود ، کثرت گرایی ، عرفان مولوی ، طراحی فضا